(Анам Роза Сейiтжанқызы Салықбаеваға) Жылдар деген жылқылардан аумайды, Тасыр-тұсыр тас төбемнен заулайды. Тарпаң тұяқ тиiп кетер ме екен деп, Қорқып кейде қап-қара ...

Олар шұрқырап сұп-сұры тұманнан шығатын, Қайтадан кіретін сұп-сұры тұманға. Дүбірден дүниенің жүрегі дүрсілдеп тұратын, Жаңғырып бейуақ кіл аңғар… Қолымызға құрық ап құла ...