Жалғыз қазық Біз енді айналмаймыз астағы елге, Аты көп, әңгір қағып жүргендерге. Би Оқас, кәрі оязға түкіреміз, Жатқанда сері түсіп сергелдеңге. Шапқан ...

Ат шаңы Айнадай мөлдіреген Қусақ көлі, Осы еді Ерейменде жердің сөлі. Ел жайлап, мал жайылып, думан болған, Жайдырған жасыл кілем, жұмақ жері. ...

Ат қайтқанда Жасымнан жылқы десе менің жаным, Атырдым жылқы ішінде өмір таңын. Жапанда жел жылқының үстінде өскем, Мекендеп өміріме аттың жалын. Мал ...

Ат айдау Ақан да алып шықты Құлагерін, Салпитып саптыаяқтай төменгі ернін. Жай тастап төрт аяғын келді тұлпар, Оңаша жұрттан аулақ тұрды Серің. ...

                                     Көмбе Тауысып көл қымызды, ...

(Поэмадан үзінді) Қайырып қыстай баптап Құлагерді, Осы астың дақпыртына Ақан келді. Мінгізіп бәйге бала жайтаңдатып, Аулына ас бергеннің тақау келді. Араға алты ...

Тарих тек қана шындықпен жазылады десек қателескен болар едік. Біз оқып жүрген әлем һәм қазақ тарихының қаншасының рас немесе жалған екендігі бір ...