Жылқы малы қазақ халқы үшін қастерлі де ардақты. Көшпелі халықтың күнделікті тыныс-тіршілігі малға, оның ішінде жылқыға тәуелді болған. Қазақ ақындарының «Жесең ет, ...

Адай Тауасар деген атбегі төрт-бес кісімен бірге жолаушылап келе жатып, көрінім жерде бір қора қой жайып жүрген қойшыны көріп, соған соға жүргелі ...

(ХІХ ғасыр) Жүйріктің басы шағын көлемді, етсіз (қу), танауы кең, маңдайлы келеді. Маңдайы аздап дөңес болып бітеді. Көзі үлкен, ағы мен қарасы ...

Мені көре сала бұрылып кетті, көңілсіз секілді. Артынан қуып жеттім. Ту сыртынан тақалғанымды сезіп тұр екен, бұрыла сап құшақтай алды, аздап ішкен ...

• Үйірден алғаш рет ұстаған жүйрікті кермеге алып келіп, қаңтарып байлай салмайды. Әуелі, бойын жаздырып, тынысын ашады. Алдымен аяңдатып, бусантып тоқ терін ...

Елік бас, теріс езу, елең құлақ, Өр кеуде, бөкен танау, құлан сирақ, Тік бақай қысқа біткен берік белді, Тұяғы кер құланға бітер ...

(Батырлар жырынан) Халқымыздың тарихында еліне қорған болған батырларды сүйікті тұлпарлары эпос-жырларда, аңыз әфсаналарда тарихи кейіпкер ретінде көрінеді. Көшпенділік қоғамның негізгі қозғаушы күші ...

Жүйріктердің бас бітімі жай аттардың басынан ерекшеленіп тұрады. Қазақ жүйріктері тәует бас болып келеді. Құлағы тік, «қамыс құлақ» болғанда, жұтқыншағы қойдың жұтқыншағына ...

Жылқы — халқымыздың ең қадірлі малы, басты байлығы. Ол қазақ тұрмысында тек байлықтың белгісі емес, сән-салтанаттың, сұлулық пен көркемдіктің идеалы. Көшпенділер өмірінде ...

«Тұлпарды баптай білмеген – қор қылады, сұңқарды баптай білмеген – жер қылады», «Ат шаппайды бап шабады», «Жақсы бапталған жүйрік – желге жеткізбейді», ...

Есет атам 1960 жылы Ақтөбе облысы Байғанин ауданының Қопа өңіріне көшіп келгенде түркмен елінен ала келген үш арғымағының бірі Жирен қасқа жүйрікті ...

Көкбай ақын итжеккенге айдалғалы тұрғанда, Абай бұрын танымаса да кепілдік беріп, арашалап қалады. Содан кейін, екеуінің достығы 25 жылға жуық, яғни, Абайдың ...