Шоқпардай кекілі бар, қамыс құлақ, Қой мойынды, қоян жақ, бөкен қабақ. Ауыз омыртқа шығыңқы, майда жалды, Ой желке, үңірейген болса сағақ.

Ақ тұлпар Бойымда буырқанған күшім ерен, Мен асаумын арқырап кісінеген. Көзім тұнық, көрікті ой, рухым дала, Ішім өлең! Атылғанда тұяғым ай жаныған, ...

«Арғымақ» порталының азаматтары, Армысыңдар! Бойында қазақ қаны тулаған жандарды жайбарақат қалдырмайтын тақырыпты заманауи бір нысанаға топтасырғандарыңа бек қуанып қалдым. Ойларың оңынан болсын! ...

(Анам Роза Сейiтжанқызы Салықбаеваға) Жылдар деген жылқылардан аумайды, Тасыр-тұсыр тас төбемнен заулайды. Тарпаң тұяқ тиiп кетер ме екен деп, Қорқып кейде қап-қара ...

Көкпарды көріп желпініп, Шығармақ болып ер атын. Жаратып, бапқа келтіріп, Сынады қазақ екі атын. Тұлғалы жан ед ер мүсін, Тұла бой толы ...

(Күй-қасірет) Қоңыр, қоңыр, қоңыр жел, Неге ғана жылайсың? Қанша адамды жұбатып, Қанша адамды сынайсың? Ұрпақ өтсін өрімтал, Заман өтсін алағай. Сенің атың ...

Олар шұрқырап сұп-сұры тұманнан шығатын, Қайтадан кіретін сұп-сұры тұманға. Дүбірден дүниенің жүрегі дүрсілдеп тұратын, Жаңғырып бейуақ кіл аңғар… Қолымызға құрық ап құла ...

Біздің ел ертеден-ақ жылқы баққан, Қолға алғаш үйретіп, ноқта таққан. Жүйріктерін ішінде таңдап мініп, Сын сағатта ерлері жауға шапқан. Биені еппен сауып, ...

Жасымнан жылқы десе менің жаным, Атырдым жылқы ішінде өмір таңын. Жапанда жел жылқының үстінде өскем, Мекендеп өмірімде аттың жалын. Мал сырлас, аттың ...

«Бұлаңқара», «Құланқара», «Желмая», Үш қараға ұшқын қосты кең дала. «Желмаясы» шапқын жорға, су жорға, Қос қарадан озар жонда жел ғана. Үш бәйге ...

Қыпшақтардың ой-хой, құба жондары-ай, Жер тарпыған тұлпарын айт, тұлпарын! Шар айнадай сауырына қомдап ай, Арғымақ жүр Көк шалғынға-көк кілемге Сүртіп мүйіз ұлтанын.

Әзер-ақ жүр ме ең, жазған-ай, Асау жел ойнап жас қанда. Жарқ етіп қара найзағай, Атылды-ау кенет аспанға. Тоздырып жердің аяңы, Жеттің бе ...