Көкқасқа Тарпаң мінез – тектілік сүйектегі, Жарты дәнді көретін түнектегі. Шұрқырасып табысар бір-бірімен, Төл тумасын топырақ жүдетпеді. Жер тарпып ап тұяқтың ұшыменен, ...

(“Құлагер” поэмасынан үзінді) Күн батты, көлеңке алды Арқа жерін, Кешкі жел жыбырлатты Қусақ көлін. Қоштасып Құлагерге күңіренді Ақан, Қайғыртып қасындағы қалған елін. ...

(“Құлагер” поэмасынан үзінді) Қорқырап Құлагер ат жатыр құлап, Шүмектеп шекесінен қан бұрқырап. Шіреніп төрт аяқты, танау қағып, Ыңқылдап өліп барад ат қорқырап. ...

Баласы едік анау елдің жылқы мінген ат қарап, Түскен талай додаларға, дүбірлеткен топқа нақ. Құлын едім құба жонда құйрығын шаншыған, Алды сосын ...

Ат шаңы Айнадай мөлдіреген Қусақ көлі, Осы еді Ерейменде жердің сөлі. Ел жайлап, мал жайылып, думан болған, Жайдырған жасыл кілем, жұмақ жері. ...

(Шұбыртпалы Ағыбай батырдан қалған сөз) Аңыз анасы – ақиқат Ғабит Мүсірепов Бұл шығарма 1979-1980 жылдары жазылды. Қылышынан қан тамған кеңестік цензурадан өткізе ...

Аңсар Толыбай да жоқ заманда, Күреңбай да жоқ, Қазанат тұқым, кеттің бе кілең майда боп? «Әбдіғайса шал жасаған ауыздықпенен, – ауылға барсам, ...

Жылқының дүбірі Сақшыдай бұлақтың басында, Бір бейіт тұр мүлгіп. Көнерген қыналы тасына, Қонады түн жым-жырт. Жан емес ол қазақ атақты, Паш етер ...

Ат қайтқанда Жасымнан жылқы десе менің жаным, Атырдым жылқы ішінде өмір таңын. Жапанда жел жылқының үстінде өскем, Мекендеп өміріме аттың жалын. Мал ...

1 Бәрі ертегі секілді кешегінің, Құпиясын өткеннің шешеді кім? Сенесің бе, «сонау жыл Ақжал айғыр Айқасыпты Көкжалмен» десе бүгін? Ақжал айғыр – ...

Ақша бұлт ақ батсайы жаулық па еді, Жұлқиды әйленкес жел әулікпелі. Үйірден көрінбейді қаракөк ат, Құдайың беріп қапты-ау, сәурік торы. Ұранын шақыртатын ...

                                     Көмбе Тауысып көл қымызды, ...